���˿���

Mae David Tennant yn dechrau gyda thôn llais meddylgar ac ymholgar sy'n dangos i'r gynulleidfa fod ganddo frwydr wirioneddol i benderfynu beth ddylai ei wneud nesaf. Mae ei dôn yn mynd yn fwy anobeithiol, gan fynegi ei boen mewnol wrth ddygymod â'r hyn mae'n ei wybod. Yn olaf mae tôn ofnus i'w lais wrth iddo sylweddoli fod rhaid iddo weithredu.

Mae’r actor yn siarad yn bwyllog drwy gydol y darn ac mae hyn yn pwysleisio pwysigrwydd ei gwestiwn: gweithredu ai peidio? Mae'r gynulleidfa felly'n gwybod bod hon yn rhan bwysig o'r ddrama. Mae'r saib hir ar ôl ei gwestiwn cyntaf To be, or not to be yn creu’r tensiwn ac yn cyfleu ei helbul meddyliol. Mae'n cymryd saib effeithiol ar ôl to die, to sleep, sy'n cyfleu pa mor flinedig mae'n teimlo. Yna mae cynyddu'r cyflymder yn nodi syniad newydd a dadl ffres, sy'n cyfleu ei ddryswch yn glir.

Mae David Tennant yn defnyddio acen Saesneg safonol (acen yr Alban ydy ei acen naturiol). Gelwir y dull clir hwn o ynganu Saesneg yn 'received pronunciation' neu RP.

Mae'r ymson yn eithaf tawel drwyddi draw sy'n dangos yn glir i'r gynulleidfa ei fod yn mynegi ei feddyliau preifat a'i frwydr fewnol. Mae hyn yn cael ei adlewyrchu gan y cyflymder cyson, pwyllog. Mae'r ddau'n cyfleu ei fod yn ceisio cadw rheolaeth ar ei emosiynau niferus a phenderfynu beth i'w wneud nesaf.

Mae seibiau’n cael eu defnyddio'n effeithiol i greu effaith ddramatig. Yr un mwyaf amlwg ydy'r un sy'n dilyn To be, or not to be. Ceir saib hir sy'n gosod y cwestiwn yn gadarn ym meddwl y gynulleidfa gan gryfhau ei bwysigrwydd. Fodd bynnag ceir seibiau drwyddi draw hefyd, sy'n cael eu defnyddio i ddangos y newid yn ei feddwl wrth iddo symud o un ddadl i ddadl gwbl groes. Mae'r rhain yn rhoi siâp i'r araith.

Mae'n berfformiad eithaf tawel: mae’r emosiynau yn cael eu cadw i mewn a'u ffrwyno, sy'n ddehongliad cynnil. Mae rhai actorion sydd wedi chwarae'r rhan yn y gorffennol wedi rhoi perfformiadau 'mwy' a llai cynnil o'r ymson hwn. Dylai'r dehongliad gwahanol hwn gydio yn niddordeb y gynulleidfa am ei fod yn annisgwyl. Er bod Tennant yn ymdrin â theimladau anodd iawn, mae’r ffaith ei fod yn cadw ei araith dan reolaeth o ran uchder, cyflymder a thraw yn ychwanegu mwy at ddwyster ei emosiynau na phe bai'n eu gor-wneud. Cawn ein denu ato wrth i ni ei weld yn ceisio cadw rheolaeth ar ei deimladau a'u deall, yn hytrach nag ildio iddyn nhw.