���˿���

Gwisg ydy’r hyn mae'r actorion yn ei wisgo wrth berfformio. Mae gwisg yn gallu dynodi cymeriad, cyfnod hanesyddol ac arddull y cynhyrchiad, ee naturiolaidd neu haniaethol.

Mae'n bwysig ystyried y math o wisgoedd sy'n addas ar gyfer dy waith di a hefyd pa mor hawdd ydy newid o un wisg i'r nesaf. Os wyt ti am gadw pethau’n syml galli di osgoi newidiadau gwisg diangen sy'n gallu arafu dy gynhyrchiad. Ambell waith mae ychwanegu het syml yn gallu helpu i gyfleu cymeriad, yn enwedig os ydy'r actorion yn chwarae mwy nag un rhan.

Ond os ydy drama am fod yn naturiolaidd, mae angen i'r gwisgoedd fod yn ddilys ac yn addas i'r cymeriad ac i statws a lleoliad y ddrama. Mae hyn yn golygu ymchwilio i ddillad, arddulliau, lliwiau a defnyddiau’r cyfnod. Er enghraifft yn Lloegr yn yr oes y Tuduriaid, roedd llifynnau yn ddrud, felly dim ond y dinasyddion mwyaf cyfoethog fyddai'n gwisgo dillad lliwgar. Felly gall gwisgoedd yn aml ddangos statws cymdeithasol.

Symbolaeth mewn gwisg

Gallet ti ddewis gwisg i helpu i gyfleu personoliaeth cymeriad. Er enghraifft gallai cymeriad llawn bywyd wisgo cot liwgar tra bo cymeriad mwy syber neu ddifrifol yn gwisgo lliwiau tywyll.

Mae gan liw ei iaith ei hun a gellir ei ddefnyddio'n symbolaidd. Gall coch gynrychioli perygl, tra bo gwyn yn awgrymu diniweidrwydd a phurdeb. Yn oes Shakespeare byddai actor a oedd yn portreadu brenin yn gwisgo porffor brenhinol, yn symbol o sancteiddrwydd, oherwydd byddai brenhinoedd yn cael eu hystyried yn ail i neb ond Duw.

Gall gwisgoedd helpu actor i deimlo fel y cymeriad y mae’n ei chwarae ac mae'n cael effaith fawr ar y perfformiad. Mae'r hyn rydyn ni'n ei wisgo'n effeithio ar y ffordd rydyn ni'n symud ac ambell waith ar y ffordd rydyn ni'n siarad, felly gall gwisgo'r peth cywir ein helpu ni i ddod o hyd i fanylion wrth greu.