���˿���

Ystyr y term ‘eilunaddoliaeth’ yw addoli delwedd neu wrthrych sydd wedi’i greu, ac mae hyn yn cael ei ystyried yn bechod mawr mewn Iddewiaeth. Am y rheswm hwn, dydy Duw byth yn cael ei gyfleu mewn unrhyw ffurf gelfyddydol, ac yn wahanol i nifer o grefyddau eraill, dydy delweddau na cherfluniau o Dduw byth i'w gweld mewn unrhyw synagog neu addoldy Iddewig.

Daw’r ddeddf hon mewn Iddewiaeth o’r ail o’r Deg Gorchymyn.

D-w

I lawer o Iddewon, mae Duw mor bwysig fel bod rhaid cymryd pwyll wrth ddefnyddio’i enw. Mae enw Duw’n sanctaidd neu’n gysegredig, nid yn fydol, ac felly mae’n wahanol i unrhyw air arall. Defnyddir y gair Duw mewn iaith bob dydd ond i lawer o Iddewon mae’r enw Duw ymhell o fod yn gyffredin.

Bydd llawer o Iddewon yn ysgrifennu D-w, gan hepgor un llythyren. Gwnânt hyn rhag ofn i’r papur y mae wedi’i ysgrifennu arno gael ei niweidio neu ei drin yn amharchus. Mae enw Duw mor sanctaidd i lawer o Iddewon fel na wnânt ddweud nac ysgrifennu ei enw ond mewn gweddi ac yn sgroliau’r Torah.