³ÉÈË¿ìÊÖ

Y newyddiadurwr Gwilym Owen sy'n Ateb y Galw yr wythnos hon, wedi iddo gael ei enwebu gan Gwyn Llewelyn wythnos diwetha'.

Disgyn i mewn i ffynnon yn Llannerch-y-medd - mae'n siŵr mod i'n tynnu at fy nyflwydd, o'n i'n ifanc iawn. Dwi'n cofio cael fy achub a bod yn wlyb iawn, ond dwi ddim yn cofio sut ddigwyddodd o, na llawer ar ôl hynny - mae'n siŵr fy mod i wedi cau fy meddwl i'r profiad!

Yn hwyrach yn fy mywyd ddaeth hynny. Pan o'n i'n iau, doedd gen i ddim rhyw ddiddordeb mewn merched ifanc, ac yn waeth byth, doedd gan ferched ifanc ddim diddordeb yn'a i chwaith! O'n i ddim yn y farchnad y naill ffordd na'r llall!

Mae 'na amrywiol eitemau a straeon dwi wedi eu gwneud 'swn i'n falch 'swn i heb eu gwneud nhw - o'n i'n cywilyddio weithiau wrth eu gweld ar y sgrin. Unwaith, 'nes i ddarn i gamera ym Mhen LlÅ·n, ym mlynyddoedd cynnar Y Dydd - roedd 'na gwyno mawr fod costau claddu wedi mynd i fyny yn ofnadwy.

'Nes i ganfod bedd gwag mewn mynwent a sefis i yn y bedd gwag i wneud darn i'r camera gan ddweud "ym mhob man arall yng Nghymru, costau byw pobl sydd yn eu poeni nhw, ond yma ym Mhen Llŷn, costau marw yw'r broblem"... Roedd yna dipyn o ymateb anffarfiol i beth mor wirion â hynny!

Yn fy oed i, mae colli cyfeillion yn digwydd yn aml iawn y dyddiau yma, felly ar adegau felly mae'r dagrau yn dod.

Dwi'n chwyrnu'n ofnadwy medda' ngwraig i. Dwi'n gorfod cymryd ei gair hi, wrth gwrs! Dwi'n chwyrnwr wrth reddf, ond mae'n arferiad drwg na alla i wneud dim ynglŷn â fo.

Mae 'na amrywiol lefydd. Dwi'n hoff iawn o ardaloedd Dinas Mawddwy, Tregaron a Threfdraeth, Sir Benfro. Os o'n i allan yn gweithio, o'n i'n anelu i aros yn y llefydd hynny. Mae 'na rywbeth am yr ardaloedd hynny - ro'n i bob amser yn teimlo'n gartrefol yno.

Mae'n debyg mai'r noson orau ges i oedd pan ges i alwad ffôn annisgwyl rhyw nos Wener pan o'n i'n gweithio mewn cynhadledd wleidyddol yn Abergwaun. Ges i neges ffôn gan y ³ÉÈË¿ìÊÖ yn dweud y byddwn i, o'r dydd Llun canlynol, yn cymryd drosodd y swydd newydd o Bennaeth Newyddion a Materion Cyfoes y ³ÉÈË¿ìÊÖ - a rhybudd nad o'n i i ddweud gair wrth neb tan y dydd Llun. Ges i noson gofiadwy, ond tawel ac ar fy mhen fy hun yn dweud dim wrth neb. Fues i 'rioed mor unig, eisiau dweud ond yn methu.

Clên, annwyl, caredig.

Fy hoff lyfr dros y blynyddoedd diwethaf yw cofiant y Dr Derec Llwyd Morgan i Syr Thomas Parry, o'r enw Y Brenhinbren. Os oedd unrhyw lyfr yn haeddu ennill Llyfr y Flwyddyn, yna hwn ddylai fod wedi bod, ond chafodd o ddim. Clasur o lyfr am gawr o ddyn, wedi ei ysgrifennu yn hynod gaboledig. Y cofiant gorau i mi ei ddarllen erioed.

Dwi'n meddwl fod pobl yn fy 'nabod i eitha' da, ar ôl hanner can mlynedd o newyddiadura ac ysgrifennu yn y Gymru Gymraeg. Does gen i ddim ochr nad oes pobl yn gwybod amdani.

Ceisio bod yn glên, yn annwyl ac yn garedig.

Mae honno'n hawdd - Esgair Llyn, Dafydd Iwan. Mae'n crynhoi fy agwedd i at Gymreictod ac at gefn gwlad Cymru.

Cawl cig oen i ddechrau, wedyn stwnsh rwdan, fel odda ni'n ei gael yn Sir Fôn (ond mae'n siŵr na fyswn i'n ei gael o mewn bwyty!), a tharten afal efo dipyn o gwstard am ei phen hi - 'swn i'n mwynhau'r pryd hwnnw'n fawr!

Pe taset yn gallu bod yn rhywun arall am ddiwrnod, pwy fyddai fo/hi?

Faswn i'n hoffi bod yn arbenigwr meddygol fasai'n gallu achub rhywun, achos mae gen i ddyled mawr i un o'r rheiny.

Tweli Griffiths