���˿���

Mae dramâu yn cynnwys caneuon ac egwyliau cerddorol wedi bod yn boblogaidd ers cyfnod theatr Shakespeare, ac yn gynharach mewn ymarferion defodol hynafol yng Ngroeg, sef tarddiad gwreiddiol pob math o theatr. Roedd dramâu oes Elisabeth yn aml yn cynnwys darnau cerddorol o’r enw masques. Ond doedd y rhain ddim yn rhan sylfaenol o strwythur y darn a byddai modd perfformio’r ddrama hebddyn nhw heb golli ystyr. Fyddai hi ddim yn hawdd perfformio drama gerdd fodern heb y caneuon gan eu bod yn elfen hanfodol o’r arddull a’r stori.

Yn hanner cyntaf yr 17eg ganrif, hyd amser Oliver Cromwell ddiwedd y 1650au, roedd masque yn ffurf boblogaidd o adloniant yn y llys ynddo’i hun. Roedd y llwyfannu’n goeth ac yn ddrudfawr. Yr enw mwyaf blaenllaw a gysylltir â ffurf masque oedd y pensaer a’r dylunydd gwisgoedd a setiau, Inigo Jones.